As you can see this website has many options to share it’s content, to comment on posts and to leave a testimonial behind. I would like to invite you to make use of all the possibilities that are offered to you. I will be very grateful. Let me explain.
Every time I post on www.basicgoodness.com I test myself. Do I have the courage to speak from the heart and to publish what comes up without editing? That’s what this website is about. Writing is a huge source of insecurity and vulnerability for me because what comes up is almost always very personal and because I don’t edit and am not a native speaker I never feel sure about the grammar and stylistic features of the text.
The reason why I put myself in this vulnerable position is a very grave one; it’s because I have learned that hiding fears, wishes and desires for oneself and others are the source of human suffering, loneliness and disconnectedness; it’s nothing less than betrayal of our hearts and souls. Our personal embarassment and dishonesty are not just individual obstacles of minor importance; we are killing the planet with our fear because it leads to greed, anger and ignorance. To save our own humanity and our humanity as a whole we must become more honest with ourselves. We must overcome our fears. The only way I can make a contribution to overcoming collective human fear is to overcome my own fear.
How can I expect others to take that step if I don’t have the courage to do it myself? If I am not the change I envision myself and my words are not congruent with my actions I would be still pretending to be something that I’m not. The realization of having no other choice than speaking the truth has permeated the content of this website. This blog is not about selling you how great and succesful I am as a coach or a trainer, trying to convince you to hire me. Even though I have a background as a marketing strategist I refuse to aim for strategies that would increase my income but sacrifice my integrity. Of course my greed is not happy with this and will give me a hard time often. I too feel greed, or better; fear of deficit, pulling at me. Although I have learned by now that we will never experience abundance (or love, or generosity, or harmony, or intimacy) by acting out on our fear of deficit, not giving in to that fear is still is a daily struggle.
I hope that one day my words are powerful enough to unite us. That we will overcome our fear of deficit together. At this moment I still feel alone often on this mission because you, anonymous reader, are invisible to me. When I’m speaking from my heart I am — in a way – aiming at your heart. But at the same time I’m shooting my arrows into the dark void of cyberspace. Often the only way I can tell you are here is by looking at the amount of visitors who read my posts. It would be nice if you speak up too, if you would join me on this search for truth and honesty. Especially for those of you who know me personally, who pat me on the back when we meet in streets or bars of Amsterdam, please leave a comment and recommend my posts on your Facebook page if you like to read them (and you are reading one now). The whole idea is to overcome our personal embarrasment and to show some courage together. That if I can do it, you can do it too. And yes, just a simple comment, a recommendation on Facebook or a testimonial can already make a difference. It will for me, definately. But your testimonial might even inspire a complete stranger to learn to meditate and change his life, for example. Do not underestimate the power of your voice and certainly not the power of you saying yes. It’s a shame that we often resist our friendliness and generosity out of fear of judgment and vulnerability. Allow your heart to speak and act whenever you have the chance.
Social media offer us tools to create another facade, another illusory identity. But they also give us the unique opportunity to create more openness and honesty in the world. They actually have the power to connect us. Thus I want to invite you, my dear audience, to become less passive. There is no way change will come out of passivity. So please click, recommend, share and comment away, it’s a safe opportunity to open up step by step and it’s free. The more like-minded souls find this website and meet here, the merrier. Hopefully we find a way to join forces one day. You can contribute to that. I hope you will consider lending me a hand now and then.
How do you feel about all this? Would you like to give it a try?
Well, even if you’re not a native speaker, this is an excellent post, very well written, and straight from the heart!
Thx brother!
Altijd als ik iets op Facebook heb gezet, check ik om de paar minuten hoeveel mensen gereageerd hebben en hoeveel mensen het leuk vinden. Het is leuk om reacties te krijgen en te weten dat je iemand geraakt hebt of aan het lachen hebt gemaakt. Het geeft een gevoel van verbondenheid, het gevoel gehoord te worden, maar ook van bevestiging en zelfvertrouwen. En een biecht: op mijn verjaardag heb ik het aantal felicitatieberichtjes geteld. En daar ontleen ik enerzijds dan weer aan hoeveel mensen van mijn vrienden aan me denken, hoeveel mensen mij echt leuk vinden. Maar anderzijds vind ik het ook gewoon superleuk om al die berichtjes te lezen, ookal is het er maar een!
Ik heb bewondering voor je dat je zo vastberaden doorgaat met je blogs, ook wanneer je niet zo veel reacties krijgt. Vaak willen we toch een soort beloning voor ons werk om door te blijven gaan en gemotiveerd te blijven. Jij ziet of hoort vaak niet wat de beloning van je blogs zijn en toch ga je maar door! Daarvoor moet je wel een hele sterke interne motivatie voelen. Ik zou er zelf heel erg onzeker van worden als niet al die mensen die mijn blog lezen ook iets achterlaten. Ik vind het heel knap van je dat je je iedere keer zo kwetsbaar en open opstelt. En ik vind het nu ook weer heel moedig dat je om reactie vraagt, ik vind het in ieder geval altijd heel spannend om iemands mening te vragen over iets dat ik gemaakt heb. En last but not least: ik vind je blogs heel goed, interessant, helder en duidelijk geschreven. Soms zijn ze voor mijn smaak ietsjes te lang, doordat er veel inhoud in zit en dan heb ik een beetje moeite om het allemaal te verwerken (of verteren zoals ze in het engels zeggen).
En, Nini, als je dit leest: reageren he!? 😉
liefs!
Ja Nini, wel doen he?
Dankjewel, lieve Panna. Ongelooflijk toch, hoe hard we toch allemaal verlangen naar een aai over de bol?
Ik ben 32 jaar geleden geboren als kijker als luisteraar en lezer en niet als schrijver… Ik kan met plezier uren op een bankje zitten kijken naar iedereen die voorbij komt maar alles rondom schrijven ga ik het liefst uit de weg. Er zijn maar weinig mensen in mn leven die ik een kaartje of brief heb gestuurd. Precies een jaar geleden heb ik bij Atalwin de mindfulness and more training gedaan, een van de opdrachten was het schrijven van een brief aan jezelf. Ik voelde enorme weerstand…vond het stom maar heb hem toch geschreven. 3 maanden daarna kreeg ik de brief thuis gestuurd, het raakte me zo! Het was zo fijn om mijn aan mezelf gerichte warme bemoedigende woorden te lezen en nog steeds lees ik hem wel eens terug en geeft het me kracht. Atalwin ik bewonder je doorzetting en vermogen om hetgeen waarin je geloof op je geheel eigen manier de wereld in te brengen. Ik lees je stukken graag, ze zetten me aan tot denken buiten m’n vertrouwde paden. Dank daarvoor!
Wow, wat een mooi compliment! Mooi onder woorden gebracht bovendien, je schrijft beter dan je denkt, denk ik. 😉
Hey Atalwin! Great post as usual! I am with you! I am trying to find my troubled heart every day and to give it a voice… All you say is true, our fears are the cause of greed, anger, ignorance and disconnectedness. The more we are able to stay present with our emotions the more we can heal. I have a fantastic friend who doesn’t let me drift away and helps me to stay aware. Your posts bring the same truth. Thank you for that. I have shown your blog to many people and I’ll continue doing so 🙂 good job! xxx
Thank you, Justyna! Great to see how you ‘get it’. And thank you for ‘spreading the word’. Much appreciated!
I am here and enjoy your posts, I also like to use facebook to spread good news, good advice, helpful insight, etc. Keep up the good work. As you sow, so shall you reap. I sent you a friend request on FB Sincerely from around the globe~ Tony DiDomenico 🙂
I truly enjoyed this post. I shared it on my FB and intend to more fully explore your blog.
This is a great post, and up it goes on my Facebook fan page, as it expresses precisely what I would like to say to my cyber friends.
I also would like to invite you to visit me here: http://www.facebook.com/paushaism
and join in the conversation 🙂
I enjoy reading your posts, and am struck by what you consider the most centrally important part of your work. That our loneliness and shyness isolate us and are killing the world: this is what my religious tradition also teaches. We cannot be who we are in isolation; all we have are each other; and it’s our responsibility to repair the world. Thank you for giving me a context for sharing my personal stories, as well. It’s not vain or in vain. People are listening.
I love you, Dear friend.
SO inspiring….